ὥς

ὥς

a οὕτως, thus

I after oratio recta

ὣς ἔννεπεν O. 1.86

ὣς ἆρα μάνυε O. 6.52

ὣς ἦρα θεὸς σάφα εἴπαις O. 8.46

ὣς φάτο P. 3.43

, P. 4.120, I. 8.45

ὣς ἄρ' ἔειπεν P. 4.156

ὣς ἄρ' αὐδάσαντος P. 4.232

ὣς ἄρ' εἰπών P. 9.66

ὣς ἤνεπε N. 10.79

ὣς ἄρ' αὐδάσαντος N. 10.89

ὣς ἦρα εἰπὼν I. 6.55

II after a reported statement “ὣς ἐμοὶ φάσμα λέγει” O. 8.43

b ὥσπερ: (Schwyzer, 2. 667, cf. ὡς a. α.)

μαθόντες δέ, λάβροι παγγλωσσίᾳ κόρακες ὣς ἄκραντα γαρύετον O. 2.87

ἀβάπτιστος εἶμι, φελλὸς ὣς ὑπὲρ ἕρκος ἅλμας P. 2.80

ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει, Ἀοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις I. 4.24

ἀλλ' ἐγὼ τᾶς ἕκατι κηρὸς ὣς δαχθεὶς ἕλᾳ ἱερᾶν μελισσᾶν τάκομαι fr. 123. 10.